GECİKMİŞ BAYRAMLAŞMA...

29 Ekim'de yani bir kaç gün önce Cumhuriyetimizin 82. kuruluş yıl dönümünü, bayramlar ederek kutladık!...

TRT ekranlarında, yaşayan Kurtuluş Savaşı Gazileri'nden, hatıralarını dinledik ve izledik...

Bir gazimiz; annesinin "Oğlum, vatanı kurtarmadan dönme. Beni ya şehit ya da gazi anası et..." diyerek kendisini savaşa gönderişini anlatıyordu...

Bir başka gazimiz; çizmesinin içinde çürüyerek çivi gibi topuğuna batan çoraplarını, bir başka gazimiz ise kızgın kumlarla elbiselerindeki bitleri temizleyerek yeniden giyinip savaşa devam ettiklerini anlatıyordu...

Anlatılanlar; kurtuluş savaşımızda yaşananlardı...

Yani o gazilerimiz, yedi düvelle savaşırken yaşamışlardı anlattıklarını!...
Anadoluda şehitsiz ev yoktu!...

Anadolu'da vatanın kıymetini bilmeyen ev de yoktu!...

Çünkü Haçlı; 'yedi düvel' adıyla yine bize saldırıyordu...

O 'herc-ü merc' anında da yedi düvelin yetkilileri, casusları; yazdıkları rapor-mektuplarında, azınlıkların ve güneydoğudaki kürtlerin kendilerine verdiği desteği övünerek anlatmıştı!...Aynı herc-ü merc'de Kürt bir Milletvekili, Mecliste yaptığı ilk ve son konuşmasında; "Biz buraya savaşarak erkek gibi ölmeğe mi yoksa karı gibi kaçmaya mı geldik?.." diye konuşarak tarihleşiyordu...

Yani; renkli mermer yağmura,doluya,kasırgaya dayanırken hainler de ihanetlerini yapıyorlardı...

Haçlı ile, dünya ile savaşarak baş eden Türk Milleti; savaştan sonra kurduğu Cumhuriyet Devletinin yasalarıyla bu hainleri cezalandıracaktı...
Yaşanan dönemle beraber düşünülünce -benim hep mazur gördüğüm- İstiklal Mahkemelerinin uygulamaları da tarihe şerh düşüldü tabi...

Bu sert uygulamalar neticesinde, ihanet odaklarının sesi yaklaşık 50 yıl kesildi...

Biz de "hafızayı beşer nisyan ile maluldür" sözünü gerçekleştirerek, yapılan ihanetleri unutarak, hainlerin çocuklarına,torunlarına dahi "kardeş" dedik elli yıl!...

Zaman ilerledi bu arada...

Takvim, 2005 yılının Kasım ayına dayandı...
Kasım ayının ilk günleri ve Ramazan bayramı arifesi...

Oğuz Parmakoğlu adındaki mehmetçik te bayrama hazırlanmaktadır...Akşam kışlasına döndüğünde telefonla arayarak anne-babasının bayramlarını kutlayacak ellerinden öpecektir...

Evin tek erkek evladıdır ve annesine terhis olunca bir ev alma sözü vardır...

Terhisine de günler kalmıştır Oğuz'un...

Oğuz'un ailesi de terhis için gün saymaktadır...
Arife günü telefon çalar...
Baba Vedat bey bakar telefona...
Arayan Oğuzdur!...
Sesi bir tuhaftır Oğuz'un... " Alo Baba!.. Ben vuruldum. Arkadaşlarım şehit oldular. ben de şehit oluyorum. Anneme söyleme. Hakkınızı helal edin!.." demektedir...
telefon düşer Vedat beyin elinden...
Her telefon çaldığında ailece koşulduğu için anne de sırada beklemektedir Oğuzu ile konuşmak için!...
Babanın elinden düşen telefonu, O kapar;
Oğuz; " Anne her yerimden vuruldum!...Arkadaşlarımın hepsi şehit oldu.Hakkını helal et. ben de şehit oluyorum..." demektedir!...
Oğuz'un sesi kesilir, telefondan mermi sesleri gelmektedir...
...........
Bir Mehmetçik daha Şehitler Kervanına katılmıştır...
Bir ocak daha sönmüştür vatan ve Bayrak uğruna;
"Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak..." dercesine...
Ve biz...

Ve bayram yapan biz!...

Ab adıyla Haçlılığını kamufle ederek, istediği her şeyi yaptırdığı siyasilerimiz sadece izleyerek susan biz!...

Cezaevlerinden salınan, parti adıyla ihanet şebekeleri kurmalarına izin verilen Zana ve zağarlarının Bayrağımıza saygısızlıklarını, görmezden gelen biz!...

Haine, bölücüye, misyonere, patrike, siyoniste "İnsan Hakları" maskesiyle müsamahakar davranmaya mecbur edilen, aymaz biz...

BAYRAM YAPMAKTAYIZ!... Yuh bize, yuhlar bizeee!...

Bu canlar, bu kanlar, bu şüheda veballeri bizi BOĞMAZ MI?!..

Bize vatan emanet eden ve emaneti korumak uğruna telefonda annesine anlatarak şehitler kervanına katılan Oğuz; ruz-i mahşer de yüzümüze tükürmez mi?!..

Vatan adındaki, Devlet adındaki emanete sahip çıkmayı beceremeyen bizim; ne kadar "Namus sahibiyim." demeğe hakkımız var?!..
Hala bu soysuzlara, bu şerefsizlere, bu haçlı taşeronlarına, insan muamelesi mi yapacağız?...

Hala susacak mıyız kardeşim?!!!...

Türk Milleti hala susacak mı?..
Oğuz'un annesi Hatice Anne'nin; "Zamanında nasıl savaşarak vatanı kurtarmıştık. Şimdi bir avuç çapulcuyla baş edmiyor muyuz?" feryadını, duymayacak mıyız?...

Hatice Anne ve şehit analarının " Bu hainlere karşı Şehit Annelerini gönderin!..." feryatlarını duymayacak mıyız?...

........

AB'ye girebilmenin bedeli; bu hainlerin istedikleri kimliklerini tanımaksa, BEN TANIMIYORUM!...

Bunların istedikleri kimliklerini tanımaktansa bırakın AB'yi, ben DÜNYADAN DA TECRİT EDİLMEYE RAZIYIM...

Bunlara değil Kürt kimliği, insan kimliği de vermem...

Ne insan kimliğine ne de Kürt kimliğine böyle hakaret edilmesine rıza gösteremem...
........

Ben DEVLETİM...

Ben MİLLETİM...
Ben; devletin asli unsuruyum...
Devletimin bekası için bedeli elbette ben ödeyeceğim...
Ben; Oğuzum'un, şühedamın intikamını almadan, şehit analarının yüreklerine su serpmeden, şer odaklarının kamplarını başlarına yıkmadan huzur bulamam, BAYRAM EDEMEM!...
Develtim adına bedel ödemeğe devam edeceğim ve her zaman hazırım...
Yine oğlumu, şehit olsun diye vatani görevine göndereceğim...

Yeterki göndereceğim oğluma ŞEHİT OLAN OĞLUMUN İNTİKAMNI ALMAK GÖTEVİ VERİLSİN...

Devletimin yaşaması için tek bedel olan kanımı-canımı asla esirgemedim, esirgemeyeceğim...

Ama Devletime de sesleneceğim;

ALLAH AŞKINA YETER!...

BU İNSANLIKTAN NASİPSİZ YARATIKLARA -Haçlı istiyor diye- İNSAN MUAMELESİ YAPMAK; İNSANLIK AİLESİNİN EN ŞEREFLİ ÜYESİ TÜRK MİLLETİNİ İNCİTİYOR...

Bu pislikleri itlaf edin artık...
Bu pislikleri itlaf ederek "İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.."
TEVEKKELTÜ TAALALLAH..
Selam, sevgi, dua..
Mustafa ASLAN
http://maslan.blogspot.com
tokkali@mynet.com
tokkali_53@yahoo.com