SIĞINAĞIM...

Seferde yorulup bir mola verdim

Tepeler üstünde düze sığındım.

Selâmı, titreyen rüzgâra verdim,

Rüzgârda salınan yüze sığındım!...

Seferde yalnızsan yollar uzuyor,

Başka gelen yoksa haller üzüyor,

Hayâllerde öfkeler kol geziyor,

Ben'liğimden kaçıp biz'e sığındım!...

Yolum çok! Duramam tipide, karda

İlla varmam gerek, savaş var orda!

Ben seferde, sen nöbette, o darda

Ey Dünya Türklüğü; size sığındım!...

Karabağ'ım darda, zorda Balkan'ım!

Tuna'dan sıçrayıp Kür'de çalkanım

Elimde kılıcım, okum, kalkanım

Ayak üzengide, dize sığındım!...

Rüzgârla ünledim; "Yettim ha!" diye,

Yolları su ettim; "Çattım ha!" diye

Derdini derdime "Kattım ha!" diye

Buğulanıp gülen göze sığındım!...

Hiç demedim seferimiz sır kalsın,

Yükseğe kar yağsın, saçta kır kalsın,

Çok söze ne gerek? Bir satır kalsın

Kelâm içindeki gize sığındım!...

Sıkışırsam; "Allah" derim yürekten,

Duâlarım ağırlaştı dilekten,

Tanrı'm yüz çevirdi kahpe felekten

Allah'a ad olan söze sığındım!...

24 Nisan 2010/ İzmir

Mustafa ASLAN