BU, BENDEKİ SEN...

Hey Sen! En yakınımdaki veya dünyanın öbür ucunda da olsa kendinden daha yakın birinin olmasına tahammülü olmayan Sen!...
Heey Sen! Beni duyduğunu duyurmayan Sen! Görülmeden, kendini hissettirmeden beni tâkipten vazgeçmeyen vazgeçilmez Sen!...
Heeyy Sen! Sensizliği düşünemediğim; Sen'den başka özellerle aslâ kıyaslama insâfına giremediğim Sen!...
Heeey Sen! Daha az önce görmüşsem de özlediğim Sen!...
Heeeey! Yazarken başka çârem olmadığı için "Hey!" diye hitâbettiğim ama seslenirken asla "Hey!" diyemediğim; "Canım" deyip ucuzlatamadığım; "Ömrüm" deyip kelebeğe benzetmekten korktuğum; "Her şeyim" deyip beni içine katamadığım bendeki!...
Heeeey Sen! "Ömrün uzun olsun!" diye bedduâ edenim! "Güzellikler senin olsun!" diye duâ ederken en güzel Sen'i benden uzak tutmayı mahâret sayan! İnciten azâbı güzelleştirmeyi başaran zâlim Sen!...
Heeyy Sen! Her seferinde, "Ben" niyetine yaktığım sigaramın dumanı!...
Heeey Sen! Yaratılmış bütün güzellerin, güzelliklerin en yamanı!...
Heeeey! Başımın belâsı, belâların en a'lâsı Sen!...
Arayınca bulamadığım, bulunca doyamadığım Sen!...
Sesim nefesim, arzûm hevesim; gölgesi olmaya gönüllü olduğum, hiç bir beşere küsmeğe tenezzül etmeyen kabadayı gönlümü, gadasını alarak süslendiğim Sen!...
HEY SEN!...
Kalabalık ıssızlarda, görmez duymazlar içinde
Sen diyerek seslendiğim; hiç duymasan da Sen'sin Sen!
Benim tek merâkım Sensin, Sen'sin neden de, niçin de!
Güzellerin en güzeli, güzelliğin süsüsün Sen,
Sensizlikte senliliğin, sihri büyüsü Sen'sin Sen!...

Sana dokunmam korkarım, hisset bana dokunursam,
Sensizlik tek cezâm olsun sensizlikten yakınırsam,
Hasretini seviyorsam, sensizliğe doymuyorsam;
Tokluğum Sen, açlığım Sen, arzûlarım hevesim Sen,
Beni Sen ettin sensizken, sesim nefesim Sen'sin Sen!...

Bezm-i elest kâtibince Levh ü mahfûza yazılan,
Adem'in Havva'sı gibi adı böyrümden kazılan,
Ömrümün kervânı olup her nefesimde dizilen
Soluğuma kervânsaray nefesime ciğerim Sen,
Bu yanım Sen, o yanım Sen; senli diyârım Sen'sin Sen!...

Sen bendesin, ben nerdeyim? Yoksa sende miyim ben de?
Zaten geç, işkence bana, sensiz çok geç en erken de!
Kendi kendime söylenip; "Çok seviyorum" derken de,
Muhatâbım özüm Sen'sin, dilimdeki sözlerim Sen,
Her yerde seni arayan, bakan gözlerim Sen'sin sen!...
Heeyy Sen!
Sana daha nasıl seslenirim bilmiyorum ama artık duysan da duy beni, duymasan da duy!
Sana sesimi duyuramadan ölürsem; bana da yazık olur, benden Sen'i duyamayan sana da vesselâm...
Selâm, sevgi, duâ...
Mustafa ASLAN