Cumartesi, Mayıs 10, 2008

VATAN ANA'YA...

"Anneler Günü!" diye ad koymuşlar! Bir güne sığdırmışlar, sığdırmaya çalışmışlar! Günleri belirlemek için takvimi bile icat eden insanın anasını, güya sevdiklerini belli edebilmek için!
Rol yapabilmek için!
Hangi anne, "Anne seni seviyorum." demeyen çocuğunu sevmekten vaz geçmiş ki?
Hangi anne; yasaların, vicdanların, toplumların cezalandırdığı, dışladığı çocuğundan dünyalara rağmen vazgeçmiş ki?
Hangi anne, hangi zamanda, hangi zaman diliminde annelikten başka bir iş görebilmiş ki; senenin bir gününü annelere ayırıp, anneleri hatırlayarak 364 gün, unuttuklarını ispata uğraşırlar!
Her gün senin Anam!
Her günün, her saati senin!
Her günün, her saatinin, her anı senin Anam!
Ben seninim, kardeşlerim senin! Bize ana olacağını bile bile bizleri doğururken anneleşerek bütün hayatımıza sahiplenmedin mi sen? Şimdi hepsi senin olan zamanın içinden bir günü sana ayırdılar diye, çocukların incinmesin diye için için, gizli gizli gülümsüyorsun değil mi?
Bir senenin, 365 gününün içinden bir günü sana ayıranlara itiraz ederken her sene; Dünyanın en özel, en güzel annesi, "Benim Anam." Çünkü o sadece ama sadece, kardeşlerime rağmen, hatta kendisine rağmen sadece "Benim Anam." der dururum.
Ömrüm, hediyendir Anam!
Sen de beni doğurduğun gün Allah'ımın bana hediyesisin değil mi?
"Bu gün seni hatırladım!" derken diğer günlerde unutmuş olabilecekleri intibaını yaratan "Anne Sevgisi Rolü"ne soyunanları da rahatlatmak için, annelerin içinden bir anneye seslenmek istiyorum Anne.
Ama bu sene sesleneceğim anne sen değilsin Anne!
Bu anne kendi adını; hainlerin gözlerinin içine baka baka haykırmıştı! Bölücülere destek için toplanan bölücü yardakçılarının Güneydoğu'da bir ilimizde yaptıkları güya gövde gösterilerini bozup dağıtırken haykırmıştı adını, adını soranlara!
"Ne yapacaksın adımı? ben VATAN ANAYIM." diye nara atmıştı!
Hatırladınız mı annelere gün ayırmak gibi bir "desinler" gafletine düşen annelerini sevmeyi bilemeyenler! Ne muhteşem bir anne tavrıydı o günkü VATAN ANA'nın tavrı! Narasını hep beraber hatırlayalım mı?

Sorma bana kimim diye n'edecen?
Vatan Ana'yım ben, Türk Annesiyim.
Öfkemden kurtulup n'ere gidecen?
Canını almanın öfkelisiyim
Vatan Ana'yım ben Türk Annesiyim...

Doğarım ben oğul diye er diye
Büyütürüm devlete nefer diye
Şehîd olsa vatanım'a hediye
Diye şükrederim Türk sinesiyim
Vatan Ana'yım ben Türk Annesiyim...

Şehîd olur, şeref olur, şan olur
Can verirken milletine can olur
Düşer yere ve toprak vatan olur
"Akıllı ol zavallı!" diyesiyim
Vatan Ana'yım ben Türk Annesiyim...

Sana değil doğana üzülürüm
Sevgisini boğana üzülürüm
Hainleşen zamana üzülürüm
Üzülürken de millet nefesiyim
Vatan Ana'yım ben Türk Annesiyim...
Günün, anın, zamanın, zamanların kutlu olsun Vatan Ana! Senin doğduğun evlâdının doğurulduğu an kutlu olsun! Ellerinizden öperim büyüklü küçüklü bütün anneler...
"TÜRK'ÜM. BU AD HER ÜNVANDAN ÜSTÜNDÜR."
Selâm, sevgi, dua...
Mustafa ASLAN

Hiç yorum yok: