Günlerdir bana gelen elektronik iletilerden bir demet sunarak, cesâret kaynağım okuyucularımın, dostlarımın düşüncelerini, tenkit ve tasviplerini sizlere sunmayı düşünüyordum. Yine beceremedim!...
" http://www.belturk.be/ " sitesinde yazan Burak ÖZDEMİR isimli bir duyarlı Türk'ün yazısını, olduğu gibi aktaracağım bu gün.
Bu yazıya yorum yapmaya cesaret edemedim.
Bu duygular, sadece paylaşılır...
"BU GÜN KENDİMDEN ÇOK UTANIYORUM..
Ben bir vatandaşım. Ben Atatürk Türkiye´si milliyetçisi bir Türk vatandaşıyım… Ve bugün kendimden utanıyorum.
Yıllardır her akşam Mehmet Ali Birand´ın, Ali Kırca´nın ve benzerlerinin beni kandırmasını seyrettim. Ben, her gün benim beynimi uyuşturan o televizyon dizilerine magazin programlarına, paparazzilere esir oldum. Düşünmedim, yargılamadım, kafamı kullanmama hiçbir zaman ihtiyacım olmadı.
Nasıl olsun ?
Görevi beni tepkisizleştirmek olan bir avuç üçkağıtçının esiri olmuştum.. Bununla da yetinmedim. Hergün iktidardan milyarlarca dolar para yiyen patronların gazetelerini okudum. 2. sayfa da ki magazin haberlerine baktım. Spor haberlerine göz attım. Ertuğrul Özkök okuyup, iyi şarapla siyasetin bağlantısını kurmaya çalıştım kendimce.. Gün geldi Hıncal Uluç´un genç mankenlerle gezmesini kafama taktım. Gün geldi yazdıklarından tiksinsemde Radikal okudum. Neden mi ?
Çünkü hepsi daha eğlenceliydi, Yeniçağ´dan ve onun benzeri olan ülkemin bölünmesini istemeyen kanallardan..
Ve bir gün gördüm ki benim savunduğumu sandığım Atatürkçülüğe, tam bağımsız Türkiye´ye en büyük zararı veren yine ben olmuşum, bunlara haketmedikleri değeri vererek. Ben kendi ülkeme kendim zarar vermişim, satılmışların satılmışlıklarına ses çıkarmayarak, tepkisiz kalarak. Bir avuçluk güruhun, ülkemi sessiz sedasız ele geçirmelerine, bana ve benim gibi düşünenlerin üstüne çullanmalarına hiçbir tepki vermemişim yıllarca. Farkettim ki kendim tepki vermediğim gibi verenlere de hiçbir zaman destek olmamışım aslında.
Bugün kendimden utanıyorum..
Ülkemi seviyorum. Hatta ülkeme aşığım. Ama ülkemi sevmeyen, bölmeye çalışanların yönettiği kanalların, gazetelerin bir okuyucusu ve izleyicisi olmak bana ve benim çocuklarıma yetecek büyüklükte bir utanç olarak yaşayacak içimde.
Bugün ülkemin içinde bulunduğu durumdan, şu anda herkesin suçladığı yöneticiler kadar, ben ve benim gibi düşüncesizce hareket eden herkes biraz suçlu değil mi sizce ?
Yazık..
Var olan değerlerimize sahip çıkamadık. Yeniçağ kapandı. Diğerleri de yaşam savaşı veriyor. Artık duyuyorum. Biliyorum.. Görüyorum.. Ama benim sesim olduğuna inandığım hiç bir şey kalmayacak yakında.
Bugün kendimden çok utanıyorum.. Utanmaklada kalmayıp acı çekiyorum. Her kahvenin, her dükkanın önünden geçişimde, her evden yükselen televizyon sesini duyduğumda, birbirine dün akşam seyrettiği abuk sabuk dizileri anlatan her Türk evladını gördüğümde artık çok büyük acı duyuyorum..
Bu boşvermişlik, bu vurdumduymazlık artık beni kahrediyor. Bugün kendimden çok utanıyorum..
Ben kim miyim ? Dedim ya Atatürk milliyetçisi, Türkiye sevdalısı basit bir Türk vatandaşıyım…
Burak ÖZDEMİR "
"TÜRK'ÜM. BU AD HER ÜNVANDAN ÜSTÜNDÜR."
Selam, sevgi, dua
Mustafa ASLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder